۲-۷-۵-۲-۲- سبک بیان تاریخی:

در سبک نگارش به ترتیب زمان وقوع یا سبک بیان تاریخی داستان خبر از لحظه شروع حادثه تا پایان آن به همان ترتیب که وقایع روی داده است تشریح می شود، بدون آنکه به سبب اهمیت بعضی از اجزای مطالب ردیفی حقیقی و واقعی خود را از دست بدهند.

باید توجه داشت که خبرهایی که به ترتیب وقوع حادثه نوشته می­شوند لید ندارند و از این رو مهمترین قسمت خبر غالباً در حدود پایان خبر قرار ‌می‌گیرد.

وقتی حوادث پیچیده و درهمی موضوع خبر است و به ویژه اگر این حوادث در زمان کوتاه واقع شده باشند از سبک بیان تاریخی به خواننده کمک می­ کند تا از روند داستان و زیر و بم آن به سادگی آگاه گردد.

۳-۷-۵-۲-۲- سبک بازگشت به عقب:

سبک نگارش بازگشت به عقب در نقطه مقابل سبک بیان تاریخی قرار دارد. در این روش متن خبر با آخرین قسمت واقعه شروع می­گردد و سپس سوابق امر برای روشن شدن موضوع بیان می­ شود.

در خبرهایی که ‌به این سبک نوشته می­شوند، ممکن است از لید هم استفاده کرد ولی چنان­چه آخرین قسمت خبر مهمترین قسمت خبر نیز باشد اولین بند خبر می ­تواند لید خبر را تشکیل دهد.

در نگارش خبر به سبک بازگشت به عقب باید توجه داشت که بیان از پایان به آغاز خبر به روشنی و درک آسان لطمه وارد نسازد؛ زیرا در هر حال انتخاب سبک های نگارش خبری برای آسان کردن درک مطلب و جالب­تر جلوه دادن واقعه است و چنانچه با به کار بردن یک سبک معینی این منظور حاصل نشود، به طور قطع باید روش نگارش را تغییر داد.

سبک نگارش بازگشت به عقب بیشتر برای خبرهای کوتاه یا نسبتاً کوتاه به کار می­رود زیرا در این گونه موارد تنها با ذکر آخرین قسمت از یک رویداد و یادآوری کوتاه حوادث قبلی آن، نیاز خوانندگان به دانست آن ارضا می­ شود.

۴-۷-۵-۲-۲- سبک تشریحی یا منطقی:

سبک نگارش تشریحی یا منطقی سبکی است که در آن ضمن بیان واقعه، قسمت به قسمت مطلب تشریح می­گردد و توضیحات کافی درباره هر قسمت داده می­ شود.

سبک نگارش تشریحی را مخصوصاً برای مسائلی که درباره آن ها اختلاف نظر زیاد است، به کار می­برند و نویسنده خبر با اعلام هر واقعه فرصت دارد نظرهای موافق یا مخالفی را که در آن باره وجود دارد تشریح نماید.

البته این سبک تنها به موضوعات مورد اختلاف اختصاص ندارد و برای نگارش رپرتاژها و خبرهای بلند نیز مناسب است. (معتمدنژاد، ۱۳۶۸، ۷۲ – ۸۹)

۵-۷-۵-۲-۲- سبک پایان شگفت انگیز:
در سبک پایان شگفت انگیز نگارش خبر، قسمت های مختلف خبری طوری تنظیم می­ شود که به قسمت جذاب، شگفت انگیز و شیرین خاتمه می­یابد. در واقع قفل خبر در قسمت انتهای آن برای مخاطبان گشوده می­ شود.

خبرهایی که دارای ارزش های خبری عجایب و استثناها هستند را بهتر ‌می‌توان با سبک پایان شگفت انگیز نوشت.

این شیوه از نگارش خبر همانند سبک بازگشت به عقب برای تنظیم خبرهای کوتاه مناسب­تر است. البته در خبرهای طولانی هم ‌می‌توان از آن استفاده کرد؛ اما ممکن است بازگشایی دیرهنگام “رمز ماجرا” مخاطبان دیرحوصله را از ادامه ماجرا منصرف کند. (قربانی،۱۳۸۵؛ ۱۰۳)

۶-۲-۲- پژوهش های پیشین:

معمولاً هر تحقیقی برپایه تحقیقات پیشین استوار است و با استناد بر یافته های تحقیقات قبلی است که محقق به شناخت موضوع یا مساًله گام بر می­دارد؛ نتایج تحقیقات پیشین است که به علاوه بر استوار ساختن یافته های علمی با به دست آوردن نتایج تازه یک قدم خوب برداشت.

۱-۶-۲-۲- تاریخچه موضوع در جهان:

تحقیقات خاصی در باره نقش رسانه تلویزیون در انتخابات و نحوه پوشش اخبار انتخابات خصوصاًً اخبار مجلس مشاهده نشده است و بیشتر تحقیقات عمدتاًً به بررسی اخبار مطبوعات و خبرگزاری ها در خصوص اخبار انتخابات پرداختند که این تحقیقات هم عمدتاًً انتخابات ریاست جمهوری و نقش رسانه ها در مشارکت سیاسی را در بر می­ گیرند.

ولی در مجموع از جمله پایان نامه ها و تحقیقات انجام شده درباره نقش رسانه ها در انتخابات توسط “برلسون”، ” “لازارسفلد” و “مک لین” در سال ۱۹۴۴ می‌باشد که این تحقیق با هدف بررسی نقش مطبوعات در تغییر عقاید مردم در دوران مبارزات انتخابات ‌می‌باشد.

در ایران نیز پایان نامه ها و تحقیقات متعددی در این خصوص انجام گرفت که این تحقیقات نیز عمدتاًً کمتر به نقش رسانه تلویزیون در پوشش دهی اخبار انتخابات مخصوصاً انتخابات مجلس تأکید داشته است و بیشتر نقش روزنامه ها در آن ها دنبال شده است که از جمله آن ها عبارتند از:

1. روابط عمومی مجلس شورای اسلامی(۱۳۸۰)تحلیل محتوای اخبار و مطالب مربوط به مجلس ششم در مطبوعات تهران، اداره کل فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی

این تحقیق به منظور شناسایی ساختار و نحوه ارائه مطالب روزنامه های “اطلاعات”، “کیهان”، “ایران”، “همشهری”، “جام جم”، “جوان”، “رسالت”، “جمهوری اسلامی”، “انتخاب”، همبستگی”، “آفتاب یزد”، “حیات نو”، و ” دوران امروز” و هفته نامه های “سیاست”، “جام”، “شما”، “عصرما”، “جامعه مدنی”، “یا لثارات حسین (ع)” و “پرتو” در ماه های فروردین تا پایان اسفند ۱۳۷۹ درباره مجلس و نمایندگان انجام شده است.

محقق یکی از اهداف تحقیق را به تصویر کشیدن شمایی کلی از میزان و نحوه انعکاس اخبار و مطالب مربوط به مجلس ششم و نمایندگان در ۲۱ روزنامه و هفته نامه کشور می‌داند.

یکی از کارهای انجام شده در این پژوهش که تا اندازه ای متفاوت از دیگر کا‌رها است تقسیم نشریات به دو گروه:

الف: روزنامه ها و هفته نامه های طرفدار دولت و مجلس شورای اسلامی

ب: روزنامه ها و هفته نامه های منتقد دولت و مجلس شورای اسلامی

در بخشی از این تحقیق ‌در مورد چگونگی انجام این تقسیم بندی آمده است: “تقسیم بندی فوق از نشریات مورد بررسی و مصادیق آن ها توسط پنج نفر از داوران بی طرف انجام گرفته است؛ این تقسیم بندی فقط جنبه تحلیلی دارد و برای این که اصل بی طرفی محقق در فرایند تحقیق رعایت شده باشد، در مرحله پایانی تحقیق صرفاً برای تحلیل و تفسیر بهتر یافته های تحقیق انجام شده است. (اداره کل روابط عمومی مجلس، اردیبهشت ۸۰، ص۷۲)

یکی از نتایج به دست آمده در این تحقیق حاکی از آن است که نشریات مورد بررسی بیشترین مطالب مربوط به مجلس را در ماه “بهمن” و کمترین مطلب را در ماه “شهریور” به چاپ رسانده اند. همچنین روزنامه های جمهوری اسلامی با ۱۱درصد بیش از سایر نشریات به چاپ مطالب ‌در مورد مجلس مبادرت کرد.

نتایج دیگر این تحقیق می‌گوید: مطالب مربوط به مجلس بیشتر در سبک خبر و گزارش منتشر شده اند. مصاحبه، سرمقاله، یادداشت ها و ستون های ویژه در ردیف بعدی قرار دارند.

به لحاظ نشانگاه (منشاً خبر) نیز بیشترین درصد را در نشریات مورد بررسی شخصیت های حقیقی و حقوقی مورد خطاب نمایندگان مجلس به خود اختصاص دادند.