دانلود متن کامل پایان نامه ارشد – ۲-۲-۵) برنامه‌ریزی فروش و عملیات – پایان نامه های کارشناسی ارشد |
 |
-
-
- استفاده از اضافه‌کاری به صورت ظرفیت احتیاطی
-
- برخورداری از نیروی کار اضافی به عنوان ظرفیت احتیاطی
-
- استفاده از قرارداد جانبی به عنوان ظرفیت احتیاطی
-
- ساخت و نگهداری ذخیره اضافی به عنوان ذخیره احتیاطی
- خرید ظرفیت یا محصول بازار آزاد به عنوان ظرفیت احتیاطی
-
اقداماتی که یک شرکت انجام می‌دهد بستگی به هزینه نسبی آن دارد.
- نقش فناوری اطلاعات در برنامه‌ریزی ادغامی
برنامه‌ریزی ادغامی یکی از حوزه هایی است که زنجیره تأمین بیشترین استفاده را از فناوری اطلاعات می‌کند. یکی از اولین محصولات فناوری اطلاعات ماژول‌های برنامه‌ریزی ادغامی‌است که اغلب برنامه‌ریزی کارخانه، تولید یا ساخت نامیده می‌شود. برخی ابعادی که فناوری اطلاعات به ارزش برنامه‌ریزی ادغامی می‌افزاید به شرح زیر است: قابلیت حل مسائل بزرگ، قابلیت حل مسائل پیچیده و قابلیت تعامل با سایر سیستم‌هایی چون مدیریت موجودی و منبع یابی.
برنامه‌ریزی تأمین و تقاضا در زنجیره تأمین: مدیریت تغییرپذیری قابل پیش‌بینی
در این جا روش‌هایی برای مواجهه با تغییرات قابل مدیریت در طول زنجیره تأمین ارائه شده است.
- پاسخ‌گویی به تغییرپذیری قابل پیش‌بینی در زنجیره تأمین
برای محصولاتی با تقاضای پایدار طراحی یک برنامه ادغامی‌ساده است. لیکن تقاضای بسیاری از محصولات به شدت از پریودی به پریود دیگر متغیر است که اغلب به دلیل تاثیرات قابل پیش‌بینی است. این تاثیرات شامل عوامل فصلی و غیرفصلی است که بر تقاضای محصول تاثیر می‌گذارند. تغییرپذیری قابل پیش‌بینی در محصولاتی با تقاضای قابل پیش‌بینی تغییر می‌کند. محصولاتی که از نوع تغییرات در تقاضا فراتر روند مشکلات بسیاری را ایجاد خواهند کرد که شامل کمبود در پریودهای با تقاضای بالا و موجودی مازاد در پریودهایی با تقاضای اندک است. این مسائل هزینه ها را افزایش و پاسخ‌گویی زنجیره تأمین را کاهش می‌دهند.
هدف سازمان‌ها در مواجهه با تغییرپذیری قابل پیش‌بینی پاسخ‌گویی به شیوه‌ای است که سودآوری را بیشینه سازد. سازمان‌ها باید یکی از دو گزینه زیر را برای این منظور انتخاب کنند:
-
- مدیریت عرضه با بهره گرفتن از موجودی، ظرفیت، قرارداد جانبی و تعویق
- مدیریت تقاضا با بهره گرفتن از تخفیفات کوتاه مدت
استفاده از این ابزارها به شرکت امکان افزایش سودآوری به دلیل انطباق تقاضا و عرضه را خواهد داد.
- مدیریت عرضه
سازمان‌ها می‌توانند عرضه محصول را با کنترل ترکیبی از دو عامل زیر تغییر دهند:
-
- ظرفیت تولید
- موجودی
هدف حداکثرسازی سود است که اختلاف میان درآمد حاصل از فروش و هزینه کل مواد، ظرفیت و موجودی است. شرکت‌ها ترکیبی از تغییرات ظرفیت و موجودی را برای مدیریت عرضه به کار می‌گیرند.
- مدیریت ظرفیت
در مدیریت ظرفیت به منظور برآوردن تغییرپذیری قابل پیش‌بینی شرکت‌ها ترکیبی از رویکردهای زیر را به کار می‌گیرند.
انعطاف‌پذیری نیروی کار. در این رویکرد شرکت از ساعات کاری انعطاف‌پذیر برای مدیریت بهتر ظرفیت جهت برآوردن تقاضا استفاده می‌کنند.
استفاده از نیروی کار فصلی. در این رویکرد شرکت از نیروی کار موقتی در طول فصل‌های با تقاضای بالا به منظور افزایش ظرفیت و انطباق با تقاضا استفاده می‌کند.
استفاده از قرارداد جانبی. در این رویکرد شرکت حداکثر تولید را بیرون سپاری می‌کند بگونه‌ای که تولید داخلی یکنواخت مانده و ارزان‌تر انجام می‌شود.
استفاده از تجهیزات دو منظوره- تخصصی و انعطاف‌پذیر. در این رویکرد شرکت از دو دسته تجهیزات تخصصی و انعطاف‌پذیر استفاده می‌کند. تجهیزات تخصصی محصولات با ثبات و تجهیزات انعطاف‌پذیر دامنه گسترده از محصولات متنوع را با هزینه بالاتر تولید می‌کنند.
طرح‌ریزی انعطاف‌پذیری محصول در فرایندهای تولیدی. در این رویکرد شرکت خطوط تولیدی انعطاف‌پذیری دارد که نرخ تولید آن ها به سادگی تغییر می‌کند.
- مدیریت موجودی
در مدیریت موجودی به منظور برآوردن تغییرپذیری قابل پیش‌بینی شرکت‌ها ترکیبی از رویکردهای زیر را به کار می‌گیرند.
استفاده از قطعات مشترک در محصولات مختلف. در این رویکرد شرکت محصولات مختلف را بگونه‌ای طراحی می‌کند که از قطعات مشترک استفاده کنند.
ساخت موجودی محصولات با تقاضای بالا یا قابل پیش‌بینی. زمانی که بیشتر محصولات یک شرکت دارای فصل‌های مشابهی با تقاضای بالا باشند، بهتر است شرکت محصولاتی تولید کند که تقاضای قابل پیش‌بینی‌تری در فصل‌های آرام دارند. تولید محصولات غیر قطعی باید نزدیک به فصل‌های فروش انجام شود.
- مدیریت تقاضا
شرکت‌ها می‌توانند با بهره گرفتن از رویکردهای قیمت گذاری و تخفیف بر تقاضا تاثیر گذارند. تصمیمات کاهش قیمت اغلب توسط خرده فروشان و بدون توجه به کل زنجیره تأمین اتخاذ می‌شود. در حالی که برای حداکثرسازی سود این تصمیمات باید به صورت هماهنگ اتخاذ شوند.
چهار عامل بر تصمیم‌گیری پیرامون زمان ارائه تخفیفات تاثیر دارد:
-
-
- تاثیر تخفیف بر تقاضا
-
- حاشیه سود محصول
-
- هزینه نگهداری موجودی
- هزینه تغییر ظرفیت تولید
-
با ارائه تخفیف تقاضاها افزایش می‌یابند. این افزایش از سه عامل زیر نشأت می‌گیرد:
-
- رشد بازار. افزایش در مصرف محصول از سوی مشتریان فعلی یا جدید.
-
- کسب سهم بازار. مشتریان محصول شرکت را با رقیب جایگزین می‌سازند.
- خریدهای پیشاپیش. مشتریان خریدهای آتی خود را به زمان حال منتقل می‌کنند.
دو عامل اول تقاضای کلی محصولات شرکت را افزایش می‌دهند در حالی که سومین عامل منجر به جابجایی تقاضاها می‌شود. بهتر است میزان تاثیر سه عامل فوق در افزایش تقاضا باید پیش از تصمیم‌گیری در خصوص زمان تخفیفات تعیین شود.
عامل
تاثیر بر زمان بندی تخفیفات
خریدهای پیشاپیش بالا
قابلیت بالا در کسب سهم بازار
قابلیت بالا در افزایش حجم بازار
حاشیه بالا
حاشیه پایین
هزینه های نگهداری بالا
هزینه های بالای تغییر ظرفیت
تخفیف در دوره های با تقاضای پایین
تخفیف در دوره های با تقاضای بالا
تخفیف در دوره های با تقاضای بالا
تخفیف در دوره های با تقاضای بالا
تخفیف در دوره های با تقاضای پایین
تخفیف در دوره های با تقاضای پایین
تخفیف در دوره های با تقاضای پایین
۲-۲-۵) برنامه‌ریزی فروش و عملیات
فرم در حال بارگذاری ...
|
[یکشنبه 1401-09-27] [ 06:27:00 ب.ظ ]
|
