سطح معناداری

T

بتا

انحراف استاندارد

B

۰۰۱/۰

۳۷۴/۳

۶۱۵/۵

۹۴۱/۱۸

…

ارزش مذهبی

۰۴۲/۰

۰۴۲/۲-

۱۲۹/۰-

۰۴۴/۰

۰۹۱/۰-

روان رنجوری

۳۳۸/۰

۹۵۹/۰

۰۵۵/۰

۰۵۸/۰

۰۵۶/۰

برون گرایی

۱۷۰/۰

۳۷۴/۱-

۰۷۴/۰-

۰۵۳/۰

۰۷۳/۰-

تجربه پذیری

۴۲۲/۰

۸۰۴/۰-

۰۴۶/۰-

۰۶۷/۰

۰۵۴/۰-

سازگاری

۹۰۴/۰

۱۲۱/۰

۰۰۷/۰

۰۵۲/۰

۰۰۶/۰

مسئولیت پذیری

نتایج به دست آمده از تحلیل رگرسیون چند متغیّری نشان می‌دهد که هیچ یک از ویژگی‌های شخصیت نمی‌توانند به طور مستقل میزان ارزش مذهبی را پیش‌بینی نمایند.

جدول (۲۳-۴) : رگرسیون چند ‌متغیره بین ارزش اجتماعی و ویژگی‌های شخصیت

سطح معناداری

T

بتا

انحراف استاندارد

B

۶۶۴/۰

۴۳۵/۰-

۷۸۲/۲

۲۱۱/۱-

…

ارزش اجتماعی

۱۶۴/۰

۳۹۴/۱

۰۸۵/۰

۰۲۲/۰

۰۳۱/۰

روان رنجوری

۰۰۸/۰

۶۴۷/۲

۱۴۸/۰

۰۲۹/۰

۰۷۶/۰

برون گرایی

۰۰۴/۰

۹۱۶/۲

۱۵۲/۰

۰۲۶/۰

۰۷۶/۰

تجربه پذیری

۰۰۰/۰

۶۴۳/۳

۲۰۳/۰

۰۳۳/۰

۱۲۲/۰

سازگاری

۰۹۸/۰

۶۵۷/۱

۰۹۵/۰

۰۲۶/۰

۰۴۳/۰

مسئولیت پذیری

نتایج به دست آمده از تحلیل رگرسیون چند متغیّری نشان می‌دهد که برون گرایی و تجربه پذیری و سازگاری می‌توانند به طور مستقل میزان ارزش اجتماعی را پیش‌بینی نمایند، در حالی که روان رنجوری و مسئولیت پذیری نمی‌توانند این کار را انجام دهند.

جدول (۲۴-۴) : رگرسیون چند ‌متغیره بین ارزش مردمی و ویژگی‌های شخصیت

سطح معناداری

T

بتا

انحراف استاندارد

B

۰۰۰/۰

۷۱۰/۵

۲۵۷/۳

۵۹۹/۱۸

…

ارزش مردمی

۰۷۸/۰

۷۶۹/۱-

۱۱۲/۰-

۰۲۶/۰

۰۴۶/۰-

روان رنجوری

۴۶۹/۰

۷۲۵/۰

۰۴۲/۰

۰۳۴/۰

۰۲۴/۰

برون گرایی

۱۵۰/۰

۴۴۴/۱-

۰۷۸/۰-

۰۳۱/۰

۰۴۴/۰-

تجربه پذیری

۸۱۷/۰

۲۳۱/۰

۰۱۳/۰

۰۳۹/۰

۰۰۹/۰

سازگاری

۰۳۸/۰

۰۸۵/۲-

۱۲۴/۰-

۰۳۰/۰

۰۶۳/۰-

مسئولیت پذیری

نتایج به دست آمده از تحلیل رگرسیون چند متغیّری نشان می‌دهد که هیچ یک از ویژگی‌های شخصیت نمی‌توانند به طور مستقل میزان ارزش مردمی را پیش‌بینی نمایند.

جدول (۲۵-۴) : رگرسیون چند ‌متغیره بین ارزش زیبایی شناسی و ویژگی‌های شخصیت

سطح معناداری

T

بتا

انحراف استاندارد

B

۳۵۰/۰

۹۳۷/۰-

۲۰۶/۳

۰۰۳/۳-

…

ارزش زیبایی‌شناسی

۰۲۰/۰

۳۳۳/۲

۱۲۸/۰

۰۲۵/۰

۰۵۹/۰

روان رنجوری

۰۰۰/۰

۴۵۶/۶-

۳۲۳/۰

۰۳۳/۰

۲۱۴/۰-

برون گرایی

۰۰۰/۰

۳۹۳/ ۸

۳۹۲/۰

۰۳۰/۰

۲۵۳/۰

تجربه پذیری

۰۰۱/۰

۳۰۳/۳

۱۶۵/۰

۰۳۸/۰

۱۲۷/۰

سازگاری

۰۰۲/۰

۱۹۸/۳

۱۶۵/۰

۰۳۰/۰

۹۶/۰

مسئولیت پذیری

نتایج به دست آمده از تحلیل رگرسیون چند متغیّری نشان می‌دهد که همه ویژگی‌های شخصیتی می‌توانند به طور مستقل میزان ارزش زیبایی شناسی را پیش‌بینی نمایند.

جدول (۲۶-۴) : رگرسیون چند ‌متغیره بین ارزش اقتصادی و ویژگی‌های شخصیت

سطح معناداری

T

بتا

انحراف استاندارد

B

۰۰۰/۰

۹۶۲/۵

۳۷۸/۳

۱۳۸/۲۰

…

ارزش اقتصادی

۰۰۳/۰

۹۵۵/۲

۱۷۵/۰

۰۲۷/۰

۰۷۹/۰

روان رنجوری

۱۳۰/۰

۵۱۸/۱

۰۸۲/۰

۰۳۵/۰

۰۵۳/۰

برون گرایی

۰۰۰/۰

۲۴۸/۵

۲۶۵/۰

۰۳۲/۰

۱۶۷/۰

تجربه پذیری

۰۱۲/۰

۵۳۹/۲

۱۳۷/۰

۰۴۱/۰

۱۰۳/۰

سازگاری

۵۴۲/۰

۶۱۱/۰

۰۳۴/۰

۰۳۲/۰

۰۱۹/۰

مسئولیت پذیری

نتایج به دست آمده از تحلیل رگرسیون چند متغیّری نشان می‌دهد که تنها روان رنجوری و تجربه پذیری و سازگاری می‌توانند به طور مستقل میزان ارزش اقتصادی را پیش‌بینی نمایند.

جدول (۲۷-۴) : رگرسیون چند ‌متغیره بین ارزش دانش و ویژگی‌های شخصیت

سطح معناداری

T

بتا

انحراف استاندارد

B

۰۸۳/۰

۷۴۰/۱

۲۶۸/۳

۶۸۸/۵

…

ارزش دانش

۰۸۳/۰

۷۴۰/۱

۲۶۸/۳

۶۸۸/۵

…

ارزش دانش

۲۸۸/۰

۰۶۵/۱-

۰۶۵/۰-

۰۲۶/۰

۰۲۸/۰-

روان رنجوری

۰۵۷/۰

۹۰۸/۱

۱۰۷/۰

۰۳۴/۰

۰۶۴/۰

برون گرایی

۰۰۰/۰

۲۳۶/۴

۲۲۱/۰

۰۳۱/۰

۱۳۰/۰

تجربه پذیری

۰۵۶/۰

۹۱۵/۱

۱۰۷/۰

۰۳۹/۰

۰۷۵/۰

سازگاری

۸۳۹/۰

۲۰۳/۰-

۰۱۲/۰-

۰۳۱/۰

۰۰۶/۰-

مسئولیت پذیری

نتایج به دست آمده از تحلیل رگرسیون چند متغیّری نشان می‌دهد که فقط تجربه پذیری می‌تواند به طور مستقل میزان ارزش دانش را پیش‌بینی نماید و دیگر ویژگی‌های شخصیت نمی‌توانند این کار را انجام دهند.

جدول (۲۸-۴) : رگرسیون چند ‌متغیره بین ارزش لذّت جویانه و ویژگی‌های شخصیت

سطح معناداری

T

بتا

انحراف استاندارد

B

۰۰۰/۰

۸۰۲/۵

۳۲۹/۳

۳۱۴/۱۹

…

ارزش لذّت جویانه

۸۸۲/۰

۱۴۹/۰

۰۰۹/۰

۰۲۶/۰

۰۰۴/۰

روان رنجوری

۲۹۴/۰

۰۵۰/۱-

۰۶۰/۰-

۰۳۴/۰

۰۳۶/۰-

برون گرایی

۵۵۳/۰

۵۹۳/۰-

۰۳۲/۰-

۰۳۱/۰

۰۱۹/۰-

تجربه پذیری

۰۱۸/۰

۳۸۲/۲-

۱۳۷/۰-

۰۴۰/۰

۰۹۵/۰-

سازگاری

۳۶۳/۰

۹۱۲/۰-

۰۵۴/۰-

۰۳۱/۰

۰۲۸/۰-

مسئولیت پذیری

نتایج به دست آمده از تحلیل رگرسیون چند متغیّری نشان می‌دهد که فقط سازگاری می‌تواند به طور مستقل میزان ارزش لذت جویانه را پیش‌بینی نماید و دیگر ویژگی‌های شخصیت نمی‌توانند این کار را انجام دهند.

شکل (۲-۳) عوامل ارزش در شرکت ]رأس و همکاران، ۱۳۸۸ [

در نظریه توازن ایستا، فرض بر وجود ساختار سرمایه بهینه است. این ساختار با ترکیبی از منابع مختلف تامین مالی، هزینه­ ها و منافع حاصل از تامین مالی از طریق بدهی را با هم برابر می­سازد. همچنین در این نظریه فرض می­ شود که نسبت اهرم مالی بهینه یا هدف وجود دارد و بازار هر گونه انحراف (چه به صورت افزایشی و چه به صورت کاهشی) از این نسبت را خبری نامطلوب تلقی می­ کند. این اهرم مالی بهینه را ‌می‌توان از طریق برقراری توازن بین بدهی­ها و منافع حاصل از مبالغ اضافی بدهی شناسایی کرد. در الگوی توازن ایستا، چهار پیش ­بینی کلی هزینه­ های ورشکستگی مورد انتظار افزایش می­یابد و این افزایش شرکت­ها را به سمت اهرم مالی کمتر سوق می­دهد. همچنین هر چه میزان نوسان­پذیری سود یک شرکت بیشتر باشد هزینه­ های ورشکستگی مورد انتظار آن بیشتر است. ‌بنابرین‏، این گونه شرکت­ها کمتر از بدهی برای تامین مالی استفاده ‌می‌کنند.

نظریه توازن ایستا دارای چهار شکل فرعی زیر است ]پژوهی، ۱۳۹۰، ص ۶۰[:

• • منافع حاصل از سپر مالیاتی بدهی و مخارج نابسامانی مالی آن.

• • نظریه نمایندگی

• • کنترل شرکت

• زمان بندی بازار سرمایه و ساختار سرمایه

شکل (۲-۴) تئوری توازن ایستا و ساختار سرمایه

مزایای ناشی از صرفه جویی مالیاتی بدهی و مخارج نابسامانی مالی آن یکی از مزایای اصلی بدهی، قابل کسر بودن هزینه بهره از درآمد مشمول مالیات شرکت (صرفه­جویی مالیاتی بدهی) است. ‌بنابرین‏ با فرض ثابت بودن سایر عوامل، هر چه مبلغ بدهی یک شرکت بیشتر باشد، میزان صرفه­جویی مالیاتی بیشتر و در نتیجه هزینه سرمایه آن شرکت کمتر است. با این وجود، در عمل با افزایش مبلغ بدهی، مخارج نابسامانی مالی (ریسک مالی و احتمال ورشکستگی) شرکت افزایش می­یابد و به نقطه­ای می­رسد که بعد از آن، ریسک مالی شرکت بیشتر از صرفه­جویی مالیاتی بدهی خواهد شد. در این حالت، استفاده از بدهی باعث کاهش ارزش شرکت می­ شود.

فرضیه عدم تقارن اطلاعات

این فرضیه بر این پندار شکل گرفته است که مدیران درباره جریان­های نقدی، فرصت­های سرمایه ­گذاری و به طور کلی چشم­انداز آتی و ارزش­های واقعی شرکت، اطلاعاتی بیش از اطلاعات سرمایه ­گذاران برون­سازمانی در اختیار دارند.

به عنوان مثال، مایرز و ماجلوف (۱۹۸۴) چنین عنوان می­نمایند که اگر سرمایه ­گذاران درباره ارزش واقعی شرکت اطلاعات کمتری داشته باشند، در چنین شرایطی ممکن است سهام شرکت را درست قیمت­ گذاری نکنند. اگر شرکت ناگزیر باشد پروژه­ های جدید خود را از محل انتشار سهام تامین مالی کند، ممکن است قیمت­ گذاری کمتر از واقع بازار به حدی شدید باشد که سرمایه ­گذاران جدید ارزشی بیش از ارزش فعلی خالص پروژه جدید به دست آورند و در نتیجه، سهام‌داران فعلی زیان ببینند.

‌بنابرین‏ در چنین مواقعی شرکت ناگزیر می­ شود از قبول و اجرای پروژه­ های سرمایه ­گذاری دارای ارزش فعلی خالص مثبت چشم­پوشی کند. در چنین شرایطی شرکت­ها ترجیح می­ دهند پروژه­ های سرمایه ­گذاری خود را از محل منابع داخل شرکت تامین مالی کنند. بدین ترتیب از انتشار سهام خودداری نموده و میزان استقراض آن­ها را تفاضل بین سرمایه ­گذاری مطلوب و میزان سود انباشته یا اندوخته­ها تعیین می­ کند. اما در صورت عدم کفایت منابع داخلی، برای اجتناب از رد فرصت­های سرمایه ­گذاری ارزشمند، شرکت می ­تواند پروژه جدید را از محل اوراق بهاداری که احتمال قیمت­ گذاری کمتر از واقع آن در بازار کمتر است، تامین مالی کند. به عنوان مثال، اوراق قرضه، مشمول قیمت­ گذاری کمتر از واقع نمی­ شود و ‌بنابرین‏، به انتشار سهام ارجحیت دارد. مایرز (۱۹۸۴) از این قاعده به عنوان تئوری سلسله مراتب گزینه­ های تامین مایل یاد می­ کند ]پژوهی، ۱۳۹۰، ص ۶۶[.

نظریه سلسله مراتب گزینه­ های تامین مالی^[۴۵]

این نظریه بیان می­ کند که شرکت­ها در تامین منابع مالی مورد نیاز خود، سلسله مراتب معینی را طی ‌می‌کنند. شکل­ گیری این سلسله مراتب، نتیجه یا پیامد عدم تقارن اطلاعات است. طبق این نظریه، در مواردی که بین مدیران و سرمایه ­گذاران برون سازمانی، عدم تقارن اطلاعاتی وجود داشته باشد مدیران از سود انباشته یا اندوخته­ها تامین مالی ‌می‌کنند. سپس اگر منابع داخلی کفایت نکرد از بین منابع خارج از شرکت، ابتدا به انتشار کم­ریسک­ترین اوراق بهادر یعنی اوراق قرضه (استقراض) متوسل می­شوند و در صورتی که استقراض کافی نباشد و به منابع مالی بیشتری نیاز باشد، دست آخر به انتشار سهام مبادرت می­ورزند. در این تئوری، برخلاف نظریه توازن ایستا یا پایدار، هیچ ترکیب بدهی به حقوق صاحبان سهام هدف و از قبل تعریف شده­ای وجود ندارد، زیرا دو نوع حقوق مالکانه وجود دارد: داخلی و خارجی، یکی از اولویت اول و دیگری در اولویت آخر. از این رو، نسبت بدهی هر شرکت نیازهای انباشته آن شرکت برای تامین مالی خارجی را منعکس می­سازد. نظریه سلسله مراتب گزینه­ های تامین مالی بازتاب مهمی به دنبال دارد که از جمله آن­ها ‌می‌توان به موارد زیر اشاره نمود ]پژوهی، ۱۳۹۰، ص ۶۶[:

الف) برای شرکت­ها نسبت بدهی هدف یا مطلوب وجود ندارد.

ب) شرکت­های سودآور، کمتر استقراض ‌می‌کنند.

ج) شرکت­ها تمایل به حفظ و انباشت وجه نقد دارند.

فرضیه جریان نقدی آزاد

۳-۱۳-۲) دسته‌بندی ارزشیابی آموزشی با توجه به موضوع ارزشیابی

ارزشیابی ‌به این منظور به کار می‌رود که تعیین شود آیا هدف‌های موردنظر تحقق‌یافته‌اند یا نه؛ ‌بنابرین‏، یکی از راه‌های تقسیم‌بندی انواع ارزشیابی‌ها با توجه به موضوع ارزشیابی است. از این لحاظ ارزشیابی‌های مختلف آموزشی را می‌توان در گروه‌های مختلف زیر قرارداد (سیف،۱۳۸۹: ۸۷).

۱-۳-۱۳-۲) ارزشیابی از دانش‌آموزان و دانشجویان

منظور از این ارزشیابی عمدتاًً ارزشیابی از پیشرفت تحصیلی^[۵۸] یا ارزشیابی از میزان یادگیری آنان است. ولی عوامل دیگری مانند هوش، شخصیت، نگرش، علاقه و… هم توسط ابزارهایی مانند آزمون‌های معلم ساخته و میزان شده، پروژه های کار عملی، گزارش‌های شفاهی و مشاهدات رسمی و غیررسمی سنجیده می‌شود. عمده‌ترین ملاک قضاوت در ارزشیابی آموزشی هدف‌های آموزشی از پیش تعیین‌شده هستند. استفاده از این نتایج هم برای قضاوت ‌در مورد عملکرد یادگیرندگان و هم درباره اثربخشی کیفیت آموزش و روش‌ها و مواد آموزشی مفید هستند (فتوحی و همکاران،۱۳۸۹: ۳۸).

۲-۳-۱۳-۲) ارزشیابی از برنامه های درسی و مواد آموزشی

ارزشیابی آموزشی، گاهی به منظور تعیین اثربخشی برنامه درسی^[۵۹] یا مواد آموزشی^[۶۰] انجام می‌شود و شامل ارزشیابی از عواملی چون روش‌های آموزشی، کتاب‌های درسی، مواد دیداری – شنیداری و تدارکات فیزیکی و سازمانی است. ارزشیابی از برنامه درسی ممکن است شامل ارزشیابی از یک برنامه کامل و یا ارزشیابی از جنبه کوچکی از یک برنامه کامل، مانند استفاده از فیلم‌های آموزشی، باشد. نمونه هایی از عناصر برنامه های درسی که می‌توان از آن‌ ها ارزشیابی به عمل آورد عبارت‌اند از آموزش برنامه‌ای، آموزش انفرادی، آموزش به کمک کامپیوتر و مانند این‌ها (سیف،۱۳۸۹: ۸۸).

در ارزشیابی از برنامه های درسی و مواد آموزشی نیز عمده‌ترین ملاک پیشرفت تحصیلی یا میزان یادگیری دانش‌آموزان و دانشجویان است؛ اما علاوه بر این از ملاک‌های دیگری چون نگرش معلمان و یادگیرندگان نیز می‌توان سود جست. مثلاً می‌توان تعیین کرد که نظر معلمان نسبت به برنامه چگونه است، یا اینکه یادگیرندگان چگونه به آن واکنش می‌کنند. ملاک دیگر ارزشیابی از برنامه درسی و مواد آموزشی هزینه آن‌هاست. هر برنامه درسی که قرار است در یک مقیاس گسترده مورداستفاده قرار گیرد باید ازلحاظ کارآمدی با هزینه‌ای که صرف آن می‌شود تناسب داشته باشد. با یکسان بودن سایر شرایط، یک برنامه درسی جدید در صورتی ازلحاظ هزینه کارآمد به‌حساب می‌آید که ‌در یکی از جهات زیر قابل دفاع باشد:

الف) ازلحاظ هزینه با سایر برنامه ها شبیه باشد، اما به پیشرفت بیشتری می‌ انجامد.

ب) ازلحاظ هزینه کمتر از سایر برنامه ها خرج بردارد، اما به پیشرفت بیشتر یا مشابهی بینجامد.

ج) اگر از برنامه های دیگر پرهزینه‌تر است، در عوض به پیشرفت بیشتری بینجامد (سیف،۱۳۸۹: ۸۸).

۳-۳-۱۳-۲) ارزشیابی از آموزشگاه^[۶۱]

این ارزشیابی تعیین می‌کند که هدف‌های پیش‌بینی شده برای آموزشگاه چه میزانی تحقق‌یافته‌اند و نقاط قوت و ضعف کدم‌اند. یکی از جنبه‌های مهم این ارزشیابی برنامه‌ آزمون آموزشگاه است که هرچه برنامه جامع‌تر و کامل‌تر باشد به همان نسبت قابل‌اعتمادتر و باارزش‌تر است. هدف عمده هر آموزشگاهی نیز پیشرفت تحصیلی، نگرش یادگیرندگان و مفهوم خود دانش‌آموزان است (فتوحی و همکاران،۱۳۸۹: ۳۹).

۴-۳-۱۳-۲) ارزشیابی از کارکنان آموزشگاه

مقصود از ارزشیابی از کارکنان آموزشگاه^[۶۲] ارزشیابی از همه‌ کسانی است که به طور مستقیم یا غیرمستقیم مسئول بازده‌های آموزشی مؤسسه‌ آموزشی هستند. هرچند که این ارزشیابی بیشتر به منظور تعیین میزان اثربخشی یا کارآمدی هیئت آموزشی یا معلمان به کار می‌رود و لذا مهم‌ترین نوع ارزشیابی از کارکنان آموزشگاه ارزشیابی معلم^[۶۳] است، اما سایر افرادی که در بالا بردن سطح یادگیری و سایر جنبه‌های موفقیت تحصیلی مؤثرند، مانند مدیران و مشاوران، نیز مشمول این نوع ارزشیابی هستند. در سال‌های اخیر بر ارزشیابی از اثربخشی معلمان سطوح مختلف تحصیلی تأکید زیادی شده است. روش‌های ارزشیابی معلم متنوع‌اند و غالباً موارد زیر را شامل می‌شوند:

• • مصاحبه با معلم

• • مشاهده از کلاس درس معلم

• • نظر دانش‌آموزان و دانشجویان

• • نظر والدین دانش‌آموزان و دانشجویان

• • میزان یادگیری یا پیشرفت دانش‌آموزان و دانشجویان

• • خود سنجی یا ارزشیابی از خود

• • نظر همکاران معلم

• • کارپوشه

• آثار علمی معلم (سیف،۱۳۸۹: ۹۰).

شاید پیچیده‌ترین نوع ارزشیابی، همین ارزشیابی کارکنان به‌ویژه ارزشیابی از کار معلمان است. علت پیچیدگی این روش ارزشیابی کم اعتباری و بی‌دقتی وسایل و روش‌های اندازه‌گیری و سنجش مورداستفاده در این نوع ارزشیابی است، زیرا هیچ یک از منابع اطلاعاتی پیش‌گفته اطلاعات دقیق و بی‌غرضانه‌ای را که برای یک ارزشیابی سالم ضروری هستند به دست نمی‌دهد؛ ‌بنابرین‏، متخصصان ارزشیابی معلم پیشنهاد می‌کنند برای اینکه ارزشیابی سالم‌تری از معلمان به عمل آید، باید از همه‌ منابع اطلاعاتی موجود داده های لازم را به دست آورد و قضاوت نهایی را بر اساس ترکیبی از آن‌ ها انجام داد (سیف،۱۳۸۹: ۹۰).

۱۴-۲ انواع آزمون ها

آزمون‌های پیشرفت تحصیلی دارای انواع مختلفی هستند. یک دسته‌بندی معروف از آن‌ ها شامل آزمون‌های تشریحی یا انشایی، آزمون‌های کوته پاسخ، آزمون‌های صحیح و غلط و جور کردنی و آزمون‌های چندگزینه‌ای هست (فتوحی و همکاران،۱۳۸۹: ۷۸).

۱-۱۴-۲) آزمون‌های تشریحی^[۶۴] یا انشایی

آزمون تشریحی نوع غیرعینی (ذهنی) روش های سنجش باز پاسخ یا پاسخ ساز هستند. بسته به آزادی عمل آزمون‌شونده در پاسخ دادن به سؤال‌ها دو نوع آزمون تشریحی وجود دارند که یکی آزمون تشریحی گسترده پاسخ^[۶۵] و دیگری آزمون تشریحی محدود پاسخ^[۶۶] است (سیف،۱۳۹۰: ۵۹۹).

در آزمون‌های تشریحی گسترده پاسخ، هیچ گونه محدودیتی برای آزمون‌شونده منظور نمی‌شود و او عملاً آزاد است تا هر طور که مایل باشد پاسخ خود را بپروراند و سازمان دهد. آزمون‌شونده در پاسخ دادن به سؤال‌های این نوع آزمون، هم ازلحاظ زمان پاسخ‌دهی و هم از جهت مقدار پاسخ، آزادی کامل دارد. در آزمون‌های تشریحی محدود پاسخ، آزمون‌شونده ‌در دادن پاسخ به سؤال‌ها آزادی کامل ندارد، بلکه صورت سؤال او را ملزم می‌سازد تا پاسخ خود را در چارچوب شرایطی خاص محدود کند. همچنین این سؤال‌ها برای پاسخ آزمون‌شونده، هم ازلحاظ زمان پاسخ‌دهی و هم ازنظر مقدار پاسخ، محدودیت‌هایی قائل می‌شوند (سیف،۱۳۸۹: ۱۵۵-۱۵۴).

۱-۱-۱۴-۲) محاسن و معایب آزمون‌های تشریحی

صاحب‌نظران و متخصصان نظرهای موافق و مخالف زیادی نسبت به کاربرد آزمون‌های تشریحی ابراز ‌داشته‌اند. مدافعان این نوع آزمون‌ها محاسن آن‌ ها را به شرح زیر شمرده‌اند:

الف) تهیه این آزمون‌ها از آزمون‌های عینی آسان‌تر است؛

ب) این آزمون‌ها توانایی پاسخ دادن به سؤال‌ها را می‌سنجد نه توانایی انتخاب پاسخ‌ها را؛

ج) موقعیت‌های واقعی‌تری را به آزمون‌شوندگان عرضه می‌کند.

ولی علی‌رغم محاسن این نوع آزمون‌ها، معایبی هم وجود دارد که کارایی آن را می‌کاهد ازجمله:

آنچه بیان شد، جستاری کوتاه به مسیر نیاز و تهیه ی غذا بود. اما چیزی که مسلم است آن است که هر شخصی به دلیل حس کنجکاوی و لذت از غذا، دوست دارد که طعم غذاهای متنوعی را بچشد. در این میان که جنگ مدرنیته و سنت همچنان ادامه دارد، برخی برنامه ریزان درصدد همسویی آن ها برآمده اند. از این رو شاهد به وجود آمدن رستوران های محلی در اقصا نقاط جهان هستیم که غذاهای محلی را به سبک و سیاق گذشته طبخ کرده و به دست مشتریان می رسانند. این امر سبب شده است که هم سنت پخت غذاهای محلی و قومی حفظ شود و هم درآمدی عاید افراد بومی گردد. البته این موضوع به اینجا ختم نمی شود، به طوری که در جهان امروز غذا به عنوان یک صنعت پرفروش و الزامی مشغول به کار است و در حوزه ی صنایع دیگر همچون گردشگری نقش به سزایی دارد و خود رشته ای جدید تحت عنوان گردشگری غذایی را به وجود آورده است که در بخش بعد درباره ی آن صحبت می‌کنیم.

۲-۴-۳-۳ پوشش^[۲۲]

تهیه و دوخت لباس در طول تاریخ و در بین اقوام و ملل مختلف، اهمیت ویژه ای داشته است زیرا پوشاک همچون پرچم نماد فرهنگی یک کشور محسوب می شود .سرزمین پهناور ایران، مسکن و مأوای اقوام مختلف است، یکی از وجوه تمایز این اقوام از یکدیگر نوع لباس ایشان است ( عمرانی، ۱۳۸۶: ۱۱۹).

نوع پوشش نه تنها در ایران بلکه در تمام نقاط جهان متفاوت بوده است. این تفاوت همانند غذا، به دلایل جغرافیایی بازمی گردد. اغلب جنس پوشاک مردم از چیزی بوده که بیشترین فراوانی را در منطقه داشته و با توجه به نوع آب وهوای سردسیری، گرمسیری و معتدل منطبق بوده است. قطعا در تمام طول تاریخ پوشش انسان ها تنها راهی برای گریز از سرما و گرما نبوده، در غیر این صورت شاهد لباس های فاخر پادشاهان که در نقاشی های قدیمی موجود است، نبودیم. علاوه بر جنس لباس، نوع دوخت و تزتیینات و زیورآلات آن نیز بسیار حائز اهمیت است. بسیاری از صنایع دستی قومی که بر روی پارچه انجام می شود، از گدشته تا به امروز تزیینات لباس ها را دربرمی گرفته است. درست است که در جامعه ی حال، اغلب مردم به دلیل ماشینی شدن یک شکل لباس می پوشند، ولی باز هم در بسیاری نقاط افراد با پوشیدن لباس محلی، خود را از سایر اقوام تمیز می‌دهند. در کشورهای چندفرهنگی این نمایش لباس ها خود را در مراسم و جشن ها بیشتر نشان می‌دهد.

۲-۴-۳-۴کالاهای مادی^[۲۳]

کالاهای مادی قومی مانند دیگر پدیده‌های فرهنگی دارای ابعاد تاریخی، زیبایی شناختی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است. در دنیای امروز که هر کشور برای معرفی هویت خود می کوشد و حتی کشورهایی وجود دارند که برای خود هویت جعلی می‌سازند. کالاهای قومی به طور خاص یک نوع از هویت مشخص، یعنی هویت قومی را نمایندگی می‌کنند. این کالاها می‌توانند کالاها و اشکال مادی سنتی در یک قوم خاص باشند، یا اشکال بازسازی شده (نوزایی شده)^[۲۴] ای از کالاهای پیشین و یا حتی اشکال کاملا جدید کالایی که هویت قومی را به صورتی تازه مطرح و تبلور بخشد ( اسکیریلوف، ۱۹۹۹، اسکیریلوف و کارنیچر ۱۹۹۹).

کالاهای قومی ممکن است به صورت بارزی اشکال ظاهری قومیت مربوط را در خود داشته باشد. برای مثال لباس های قومی، غذاهای قومی یا هنرهای دستی و … ( فکوهی، ۱۳۸۵: ۱۳۲). اما مفهوم کالاهای قومی در این مطالعه بشتر مطوف به صنایع و هنر دستی است که اقوام از دیرباز برای رفع احتیاجات خود، آن ها را تولید می‌کنند.

صنایع دستی بیانگر صنعت و هنر نیاکان و نشان دهنده ی ذوق و هنر مردم هر منطقه از یک کشور است. در روزگاران گذشته صنایع دستی پیوندی عمیق با زندگی روزمره ی مردم داشته است. در دورهای که انسان زندگی ماشینی را تجربه نکرده بود، این صنایع دستی بود که حامی تمام استعدادها، ذوق، سلیقه و آفرینش های سازندگی بشر بود. امروزه با نگاه به صنایع دستی هر قوم و قبیله ای به روشنی می توان دریافت که آن قوم چه مرحله ای از صنعتگری را تجربه کرده و اکنون در چه جایگاهی قرار دارد. استعداد و روحیه خلاق و قدرت ابتکار صنعتگران در کنار عواملی مانند: شرایط اقلیمی و محیطی، مواد اولیه، شرایط زندگی و علاقه انسان های گذشته به تولید آثار هنری موجب شده است که کشور ما از گذشته های بسیار دور تا حال همواره در تولید صنایع دستی موقعیتی ویژه و ممتاز داشته باشد( پاپ زن و همکاران، ۱۳۹۰: ۱۵) به نظر می‌رسد با حفظ و نگهداشت این هنر دیرینه پیشینان و با ایجاد تحولاتی مثبت در جهت امروزینه کردن آن و هدایت در جهت تامین نیازهای بازار می توان امید داشت این هنر-صنعت بتواند در راستای پایداری اقتصادی که خود در همپیوندی کامل با ابعاد دیگر پایداری نظیر پایداری اجتماعی و اقتصادی قرار دارد بتواند به معیشت پایدار خانوارهای مرتبط با این بخش یاری رساند ( افشار زاده و همکاران، ۱۳۹۰: ۲).

اگرچه با توجه به خصوصیات و ابعاد گوناگون اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی صنایع دستی، شاید نتوان تعریف دقیق و پذیرفتنی از سوی همه ی صاحبان ذوق و اندیشه برای صنایع دستی ارائه داد، اما از میان تعریفهای گوناگونی که تاکنون از این « هنر- صنعت» ارائه شده، در سال ۱۳۴۸ از طرف شورای صنایع دستی ایران چنین خوانده شد :« صنایع دستی به آن دسته از صنایع اطلاق می شود که تمام یا قسمتی از مراحل ساخت فرآورده های آن با دست انجام گرفته و در چهارچوب فرهنگ و بینشهای فلسفی و ذوق و هنر انسان‌های هر منطقه با توجه به میراثهای قومی آنان ساخته و پرداخته می شود»؛ و در سال ۱۳۶۲ گروهی از کارشناسان سازمان صنایع دستی ایران آن را چنین تعریف کرده‌اند : « صنایع دستی به مجموعه ای از « هنر- صنعت» اطلاق می شود که عمدتاًً با بهره گرفتن از مواد اولیه ی بومی و انجام قسمتی از مراحل اساسی تولید، به کمک دست و ابزار دستی موجب تهیه و ساخت محصولاتی می شود که در هر واحد آن، ذوق هنری و خلاقیت فکری صنعتگر سازنده به نحوی تجلی یافته و همین عامل وجه تمایز اصلی این گونه از محصولات از مصنوعات مشابه ماشینی و کارخانه ای است» ( یاوری، نورماه، ۱۳۸۴: ۱۰). تعریف جامع تر آن مبنی بر این است که « صنایع دستی: کارهای تولیدی با بهره گرفتن از آلات و ابزارهای ساده ( مثلا قالب بافب، سفالگری، سوزن دوزی، خاتم کاری و غیره) و نیز کالاهایی که بدین گونه و طبق یک طرح ساخته می شود. اغلب آثار هنری سنتی و هنرهای تزئینی را می توان در این زمره به شمار آورد» ( پاکباز، ۱۳۸۷: ۳۴۳) در دایره المعارف هنر ارائه شده است. در تقسیم بندی دیگری، هنر به طور عمده به دو گروه محض و کاربردی تفکیک شده است و شاخص ترین هنرِ کاربردی یعنی هنری که علاوه بر دارا بودن زیبایی وارسته و مفهومی می‌تواند سودمندی مشخص و کاربردی معین داشته باشد، صنایع دستی یا به عبارت دقیق تر هنرهای صنایعی است؛ که اشاعه دهنده ی فرهنگ معنوی و عامه، حاصل از معرفت شهودی و جاری بودن در متن زندگی افراد اجتماع است ( افشارزاده، ۱۳۹۰: ۳).

۲-۴-۴ سیاست های چند فرهنگی

سیستم کنترل بودجه

سیستم کنترل بودجه به مجموعه ای از روش ها شامل ثبت و نگهداری حساب ها و گزارشگری بودجه ای اطلاق می شود که در اجرای قوانین و مقررات برای کنترل بودجه مصوب انجام می شود.

بودجه کل کشور برنامه مالی دولت است که برای یک سال مالی تهیه و حاوی پیش‌بینی در آمدها و سایر منابع تأمین اعتبار و برآورد هزینه ها برای انجام عملیاتی است که منجر به نیل سیاست ها و هدف های قانونی می شود، و از سه قسمت به شرح زیر تشکیل می شود:

۱- بودجه عمومی دولت که شامل اجزاء زیر است:

الف – پیش‌بینی دریافت ها و منابع تأمین اعتبار که به طور مستقیم و یاغیرمستقیم در سال مالی قانون بودجه به وسیله دستگاه‌ها از طریق حسابهای خزانه داری کل اخذ می‌گردد.

ب – پیش‌بینی پرداخت هایی که از محل درآمدهای عمومی و یا اختصاصی برای اعتبارات جاری و عمرانی و اختصاص دستگاه های اجرایی می‌تواند در سال مالی مربوط انجام دهد.

۲- بودجه شرکت های دولتی و بانک ها شامل پیش‌بینی درآمد ها و سایر منابع تأمین اعتبار

۳- بودجه مؤسساتی که تحت عنوان غیر از عناوین فوق در بودجه کل کشور منظور می‌شوند.

۱-۹- ساختار پژوهش

چارچوب فصل های مختلف پایان نامه به شرح زیر است:

فصل اول کلیات پژوهش: در این فصل به طور خلاصه به مقدمه در رابطه با موضوع پژوهش، مسئله پژوهش، ضرورت انجام پژوهش، فرضیات پژوهشی، قلمرو پژوهش،روش انجام پژوهش، تعاریف و مفاهیم نظری و عملیاتی متغیرهای پژوهش و نتایج مورد انتظار از پژوهش عنوان شده است.

فصل دوم مبانی نظری و ادبیات پژوهش: در این فصل با نگاهی به مباحث تئوریک مطرح شده در زمینه پژوهش و ابعاد آن به اجمال به بیان تحقیقات مشابه در ایران و خارج از ایران به پیرامون پژوهش پرداخته شده است.

فصل سوم روش پژوهش : در این فصل از پژوهش توصیحاتی راجع به روش پژوهش و مدل های مورد آن استفاده در آزمون فرضیات ارائه شده است که اهم روش های گردآوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل ها و محاسبات را نشان می‌دهد.

فصل چهارم آزمون فرضیه‌ها: در این فصل داده ها و اطلاعات جمع‌ آوری شده با بهره گرفتن از روش ها و مدل های آماری مناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

فصل پنجم نتیجه گیری و پیشنهادات : این فصل شامل نتیجه گیری و ارائه پیشنهادات و نهایتاًً محدودیت های پژوهش حاضر است در این بخش سعی شده است اهم اطلاعات و یافته های پژوهش ذکر گردد.

۱-۱۰ قلمرو زمانی و مکانی و موضوعی پژوهش

این پژوهش به لحاظ زمانی در سال ۱۳۹۳-۱۳۹۴ انجام گرفته است، و به لحاظ مکانی در استان کرمانشاه (دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه)انجام پزیرفته است و از نظر موضوعی به مقوله مسئولیت ‌پاسخ‌گویی‌ اعم از مالی و عملیاتی توجه دارد.

فصل دوم

مبانی نظری و پیشینه ی پژوهش

۲-۱- مقدمه

در دو دهه گذشته ، متناسب با تغییر و تحولاتی که در زیمنه آگاهی شهروندان از حقوق ‌اجتماعی خویش و افزایش مطالبات ایشان در خصوص پاسخ خواهی از مقامات منتخب خود روی داده است ،دولتمردان کشورهایی که دارای نظام سیاسی مردم سالار ند ، به چارچوبی درباره یافتن ابزار مناسب ،برای ایفای مسئولیت ‌پاسخ‌گویی‌ عمومی^[۲] پرداخته‌اند و ‌کوشش‌ها یی را در این زمینه به عمل آورده اند .گفتنی است که مسئولیت ‌پاسخ‌گویی‌ مرکز ثقل و سنگ زیر بنایی تمام گزارش‌های مالی قابل استخراج از نظام گزارشگری مالی دولت را تشکیل می‌دهد و دولت‌ها را وا می‌دارد که در مقابل شهروندان خود پاسخگو باشند و برای افزایش منابع مالی عمومی و اهدافی که در این منابع برای تحقق آن ها مصرف می شود دلایل منتطقی بیاورند.

مسئولیت ‌پاسخ‌گویی‌ دولت را ملزم می کند ‌در مورد اعمالی که انجام می‌دهد به شهروندان توضیح دهد و نتایج حاصل از برنامه های مصوب را در معرض ارزیابی قضاوت نهادهای مستقل نظارتی و در نهایت مردم قرار دهد. بر مبنای مسئولیت ‌پاسخ‌گویی‌ عمومی٬ دولت مکلف است ‌در مورد افزایش منابع مالی که عمدتاًً از طریق مالیات یا استقراض و غیره صورت می‌گیرد و همچنین میزان و نحوه مصرف این منابع٬ دلایل قانع کننده و منطقی ارائه نماید. در این پژوهش ما به دنبال این موضوع هستیم که بودجه بندی عملیاتی و تأکید بر نتایج مخارج انجام شده توسط دولت چگونه می‌تواند به ایفای مسئولیت ‌پاسخ‌گویی‌ کمک نماید (حکیمی٬ ۱۳۸۶).

در این فصل ابتدا مطالبی در باره نظام حسابداری و گزارشگری مبنی بر مسئولیت پاسخگوی شامل مفهوم ‌پاسخ‌گویی‌٬ نقش حسابداری در ‌پاسخ‌گویی‌٬ سطوح مسئولیت ‌پاسخ‌گویی‌٬ چارچوب نظری حسابداری و گزارشگری مالی دستگاه های اجرایی و گزارش گری مالی دولتی مطلوب مبنی بر ایفای مسئولیت ‌پاسخ‌گویی‌ ارائه می شود سرانجام خلاصه ای از پژوهش های انجام شده در زمینه مسئولیت ‌پاسخ‌گویی‌ مالی دولت بیان می شود.

۲-۲- مبانی نظری

۲-۲-۱- مسئولیت ‌پاسخ‌گویی‌

نگاهی اجمالی به ویژگی های محیط فعالیت های غیر انتفاعی دولت و سازمان های بزرگ عمومی نقش برجسته برخی از این ویژگی ها را در پیدایش مفهوم « مسئولیت ‌پاسخ‌گویی‌ عمومی» در سیستم حکومتی مبنی بر مردم سالاری ها٬ روشن می کند. در این نوع حکومت ها که اساس آن بر پایه قطب های قدرت شکل می‌گیرد کانون یکپارچه و متمرکز قدرت به حوضچه های متعددی تقسیم و به هر یک از آنان سهمی تفویض می شود. پیش‌بینی قوای سه گانه در قوانین اساسی این قبیل از کشورها و تفکیک اختیارات و مسئولیت های قوای مقننه٬ مجریه و قضائیه و تأکید بر ساز و کارهایی که بتوان از طریق توازن و کنترل٬ روابط بین قوا را تنظیم نماید٬ از مصادیق تکثیر قدرت در ساختار سیاسی این قبیل جوامع می‌باشد (غلامپور٬ ۱۲ : ۱۳۸۷).