با وجود اینکه اهمیت برنامه‌ریزی فروش و عملیات برای همه واضح و روشن است، ولی برخی از سازمان‌ها که تکنولوژی‌های برنامه‌ریزی مالی خود را به طور قابل ملاحظه‌ای بهبود بخشیده‌اند همچنان برای برنامه‌ریزی فروش و عملیات از نرم افزارهای صفحه گسترده بهره می‌گیرند. یا حتی سازمان‌هایی که از تکنولوژی‌های نوین برنامه‌ریزی فروش و عملیات استفاده می‌کنند نتوانسته‌اند این سیستم‌ها را به فرایندهای بودجه‌بندی و برنامه‌ریزی مالی خود متصل کنند. بی نظمی‌موجود در میان این سیستم‌ها اغلب به برنامه های عملیاتی نامنسجم، اهداف کوتاه مدت و بلند مدت محقق نشده، و به طور کلی مدیریت ناموفق عملکرد کسب و کار منتهی خواهد شد.

بر اساس تحقیقات انجام شده، در تمامی‌سازمان‌های دارای عملکرد بالا – سازمان‌هایی که دارای بالاترین میزان رشد سالیانه در درآمدها، حاشیه سود، گردش موجودی ها، و رضایت مشتری هستند – فعالیت‌ها و برنامه‌ریزی‌های فروش و عملیات در سطح استراتژیک صورت می‌گیرد. به بیان دیگر، از دیدگاه این سازمان ها، برنامه‌ریزی فروش و عملیات به عنوان یک فعالیت برنامه‌ریزی تلقی می‌گردد که توسط مدیریت ارشد سازمان رهبری و هدایت شده و تمامی‌کسب و کار‌ها یا نشان‌های تجاری، کارخانه‌ها و تسهیلات عملیاتی مختلف در طول خطوط تولید را شامل می‌شود.

۲-۲-۶)رویکرد برنامه‌ریزی سود، فروش و عملیات

رویکرد جدیدی که برای برنامه‌ریزی فروش و عملیات مورد استفاده قرار می‌گیرد، “برنامه‌ریزی سود، فروش، و عملیات است”. افرادی که مسئولیت مدیریت چرخه تأمین را عهده دار هستند باید نسبت ‌به این موضوع آگاهی داشته باشند که تصمیمات آن‌ ها بر کنترل درآمدها و حاشیه سود در سطح شرکت تاثیرگذار است. ‌بنابرین‏ سازمان‌ها می‌بایست از رویکردی نوین و پیشرفته تر برای برنامه‌ریزی فروش و عملیات بهره گیرند.

به طور کلی با تغییر رویکرد و قابلیت‌های برنامه‌ریزی فروش و عملیات به سمت برنامه‌ریزی سود، فروش، و عملیات سازمان‌ها این توانایی را به دست می‌آورند که:

برنامه‌ریزی ظرفیت/منابع را با برنامه‌ریزی مالی/سودآوری یکپارچه نمایند، به گونه‌ای که تصمیمات عملیاتی مهم بر افزایش سود خالص متمرکز باشند و در عین حال ریسک مالی و عملیاتی کنترل شده و کاهش پیدا کند

میزان تقاضا با در نظر گرفتن استراتژی‌های تولید، موجودی و نگهداری، و توزیع با وجود مشتریانی که هر یک دارای خصوصیات تقاضای منحصربفرد و نیازمندی‌های مختلف می‌باشند تعیین کنند

محدودیت‌های موجودی و ظرفیت منابع را در تصمیمات مرتبط با استراتژی‌های قیمت گذاری و تعیین قیمت بهینه در نظر بگیرند

با بهره گرفتن از رویکرد مدل سازی مبتنی بر سناریو روند تدوین چشم انداز عملیاتی و مالی خود را بهبود بخشند

تصمیمات مرتبط با چرخه عمر محصول و همچنین استفاده بهینه از دارایی‌ها و محصولات را بهبود دهند

دلایل متعددی برای استفاده از رویکرد جدید برنامه‌ریزی سود، فروش، و عملیات وجود دارد:

فرایندهای ‌قدیمی و سنتی تصمیم گیری فاقد توانایی کافی برای تعیین سودآوری تقاضای مشتریان هستند

روند جهانی شدن مدیریت زنجیره‌های تأمین را با پیچیدگی‌های هر چه بیشتر مواجه ساخته است

مدل‌های رایج مدیریت زنجیره تأمین در صنایع مختلف در حال تغییر است

کانال‌های جدید ارائه محصولات و همچنین تغییر ویژگی‌های مورد انتظار مشتریان موجب تنوع و افزایش شمار محصولات مختلف در بازار شده است

بهبود قابلیت‌ها و ابزارهای مبتنی بر تحلیل و استفاده گسترده تر از آن‌ ها زمینه رقابت در صنایع مختلف را دستخوش تغییر می‌کند

وجود عدم قطعیت در شرایط اقتصادی کشورها و جهان ریسک پذیری سازمان‌ها را به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش داده است

محصولات، تکنولوژی ها، و پویایی‌های بازار به شدت در حال تغییر بوده و با سرعت بسیار زیادی در مسیر تکامل خود حرکت می‌کنند

سازمان‌هایی که از رویکرد جدید برنامه‌ریزی سود، فروش، و عملیات استفاده می‌کنند اغلب به واسطه توانایی برتر خود در استفاده از سیاست‌های قیمت گذاری و ابزارهای تعیین قیمت بهینه به مزیت‌های عمده‌ای دست پیدا می‌کنند، چون از این طریق تقاضا را برای محصولات یا خدمات خود افزایش می‌دهند بدون اینکه کوچک‌ترین خدشه‌ای به حاشیه سود و اعتبار نشان تجاری سازمان وارد آید.

۲-۲-۷) حمایت از مدیریت تقاضا

یقیناً پیش نیاز انجام موفقیت‌آمیز هر برنامه‌ای، حمایت مدیران و کارکنان از آن برنامه می‌باشد. در صورتی که مدیران کلان علاقه‌ای به اجرای برنامه نداشته باشند در همان ابتدای کار به احتمال بسیار زیاد برنامه به دست فراموشی سپرده خواهد شدو هیچگونه عملیات اجرایی صورت نخواهد پذیرفت یا با توجه به تصویب منابع بسیار پایین برای اجرای برنامه از سوی مدیران، برنامه در همان ابتدای کار با شکست مواجه خواهد شد.

اما عدم حمایت اگر از سوی کارکنان و در واقع کاربران اجرایی باشد. آسیب‌ها و زیانها بسیار بالاتر و گاه با عواقب جبران ناپذیری همراه خواهد بود. عدم حمایت کارکنان از برنامه های مدیریت تقاضا، برنامه هایی را که شاید هزینه های بسیاری برای برنامه‌ریزی و به مرحله اجرا درآوردن آن صرف شده است را ناکارآمد می‌کند.کارکنان گاهی با کارشکنی برنامه هایی را که موفقیت آن حتمی‌است را وارونه جلوه داده و ضعفهای آن را بسیار بزرگ جلوه داده و مانع موفقیت برنامه می‌شوند.

برای مثال ملموستر می‌توان به ورود کامپیوتر به سازمان‌ها در ابتدای ورود آن به ایران اشاره کرد. که در بسیاری موارد دیده شد، علی‌رغم حمایت مدیریت کلان از تغییر سیستم‌های دستی و سنتی به سیستم‌های کامپیوتری و صرف هزینه های بسیار گزاف جهت تجهیز بخش‌های مختلف سازمان ‌به این وسیله، به علت عدم انعطاف کارکنان سنتی سالها این دستگاه‌ها در ادارات بدون استفاده باقی ماندو سیستم سنتی و دستی در برابر این سیستم مقاومت نمود.

۲-۳) پیشینه پژوهش

۲-۳-۱)تحقیقات داخلی

در مجموع تحقیقات اندکی در زمینه مدیریت تقاضا در زنجیره تأمین صورت گرفته‌است و بر اساس بررسی‌های انجام شده ,در ایران تحقیقات فراوانی ‌در مورد موضوع «زنجیره تأمین» انجام گرفته است و موضوع مذکور «مدیریت تقاضا» فاقد پیشینه داخلی می‌باشد.

پیشینه تحقیقات انجام یافته داخلی:

فقیهان از قدما و متاخران در تصحیح و استدلال بر مشروعیت برخی از عقود به وجود ضرورت و نیاز مرد به آن عقد تمسک کرده و آن را صحیح دانستند.

گفتار سوم: راهکارهای عملی وقف اوراق سهام

ورود و حضور اوراق سهام وقفی در بازار سرمایه بر دو گونه است: ورود ابتدایی و ورود بقایی یا استدامه ای. مقصود از ورود ابتدایی آن است که پیدایش وقف با وقف اوراق سهام صورت گیرد یعنی واقف از همان ابتدا اوراق سهام را وقف نماید تا ضمن حفظ اصل مالیت آن ها در آمد حاصل از آن ها در جهتی که وی تعیین می‌کند مصرف شود و منظور از ورود بقایی آن است که واقف در ابتدا، اوراق سهام را وقف نکرده است ولی بقا و استدامه حیات وقف منجر به ظهور اوراق سهام وقفی می شود و این امر به دو صورت تحقق می‌یابد:

نخست آن که در مواردی که فروش موقوفه جایز است با وجه حاصل از فروش آن ها اوراق سهام خریداری شود و آن گاه در آمد حاصل از اوراق سهام مذبور در جهت وقف مصرف گردد. در این صورت حکم وقف از مال وقفی قدیم زایل شده و به اوراق سهام منتقل می شود؛ در واقع مال موقوف تبدیل به اوراق سهام گردیده است. و دیگر اینکه با در آمد موقوفات اوراق سهام خریداری شود و اصل و فرع آن اوراق در جهت وقف مصرف گردد. در این صورت اوراق سهام خریداری شده با درآمد موقوفه مال وقفی محسوب نمی شود ولی می باید در مصارفی که واقف معین نموده است هزینه گردد. بدین ترتیب پیشنهاد می شود که شرکت های سرمایه گذاری اوراق وقفی که نوعی صندوق وقفی است تشکیل شود که مشتمل بر اوراق سهام وقف شده، اوراق سهام خریداری شده با وجع حاصل از فروش موقوفات و اوراق سهام خریداری شده با در آمد حاصل از موقوفات باشد و با موجودی این شرکت ها در بازار سرمایه فعالیت نموده و در آمد حاصل از آن ها در جهت وقف مصرف شود این مصارف گسترده اند و می‌توانند شامل مواردی مانند هزینه های بیماران، فقیران، ساخت و تعمیر مدارس ، مساجد، و غیره باشد.^[۲۰۴]

در آمد اوراق شامل افزایش قیمت و سود سهام، پس از کسر هزینه های شرکت و پس انداز مبلغی برای حفظ ارزش اولیه اوراق (به میزان نرخ تورم) به مصارفی که واقفان اعلام داشته اند می‌رسد.

بدین ترتیب عده ای حتی با دارایی اندک می‌توانند در فراهم شدن مبالغی زیاد سهم داشته باشند تا هم محرومان از در آمد شرکت منتفع گردند و هم با خرید اوراق سهام از بازار اولیه و وقف آن گروهی که برای کار به سرمایه نیاز دارند، سرمایه در اختیارشان قرار گیرد. بدیهی است تأسيس و گسترش وقف اوراق بهادار نیازمند فرهنگ سازی است. بایستی در این زمینه تبلیغ لازم صورت گیرد کما این که در گذشته ‌در مورد وقف دارایی های ثابت مانند زمین تبلیغات و فرهنگ سازی زیادی صورت گرفته است^[۲۰۵].

گفتار چهارم: تفاوت وقف سهام با وقف اوراق سهام

باید توجه داشت که میان «وقف سهام مالکانه» از یک شرکت و «وقف اوراق سهام» تفاوت وجود دارد. در وقف سهام، واقف می‌گوید: «این مقدار از سهم خود از فلان شرکت را وقف نمودم». در این صورت مال موقوف، جزء مشاعی از آن شرکت به خصوص خواهد بود؛ ولی اگر بگوید: «این اوراق سهام را وقف نمودم» در این صورت چون در ذات اوراق سهام، ابدال و استبدال دائمی نهفته است، یعنی مالک اوراق سهام به آن به عنوان سرمایه و نقدینگی نگاه می‌کند نه مالکیت نسبت به یک یا چند شرکت به خصوص (و لذا در صورت روند افولی قیمت سهام مذبور، جهت حفظ نقدینگی‌اش آن را به اوراق سهام شرکت‌های دیگر تبدیل می‌کند) در این حالت در واقع مالیت و ارزش این اوراق وقف گردیده است نه جزء مشاعی از مالیت یک یا چند شرکت به خصوص.

‌بنابرین‏ بسته به نوع وقف و نسبت واقف، وقف سهام و وقف اوراق سهام متفاوت خواهد بود. گر چه وقف سهم یک شرکت و وقف اوراق سهام هر دو از قبیل وقف مالیت است ولی چون در وقف سهام نظر واقف در واقع به وقف سهام شرکت به خصوصی تعلق دارد یعنی موقوف، مالیت شرکت به خصوصی است لذا تبدیل این سهام به سهام شرکت‌ دیگر منوط به موارد جواز فروش موقوفه است و در غیر این صورت به مقتضای مفاد حدیث «الوقف علی حسب ما یوقفها أهلها» تبدیل این سهم جایز نخواهد بود. اما چون در وقف اوراق سهام، نظر واقف در واقع به وقف ارزش و مالیت این اوراق است نه تعلق این اوراق به یک یا چند شرکت به خصوص، لذا تبدیل اوراق سهام وقفی جایز خواهد بود^[۲۰۶].

مبحث سوم: شناخت اوراق قرضه و امکان سنجی وقف آن ها

گفتار اول: شناخت اوراق قرضه

اوراق قرضه در علم اقتصاد، از اوراق بهادار است، و آن سندی است که طبق آن صادرکننده به خریدار بدهکار می‌شود. این سند دارای سررسید است و مبلغ آن در زمان سررسید به وسیله صادرکننده پرداخت می‌شود. این اوراق دارای کوپن بهره هستند و بهره آن ها در فواصل زمانی معین توسط بانک که نمایندگی صدور اوراق را دارد، پرداخت می‌شود.

از نظر سررسید، اوراق قرضه به سه دسته کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت تقسیم می‌شوند. سر رسید اوراق کوتاه مدت بین یک تا پنج سال، سر رسید اوراق میان مدت بین پنج تا ده سال و سررسید اوراق بلندمدت معمولاً بیش از ده سال است^[۲۰۷].

شرکت ممکن است برای توسعه امور تجاری به دو طریق استقراض نماید. یکی به نحو عادی، مثلاً از اشخاص یا بانک‌ها وجهی به مدت معین وام گرفته و در قبال آن ممکن است از اموال خود را وثیقه هم بگذارد. همچنان که شرکت می‌تواند معامله نماید وام دادن و وام گرفتن هم برای شرکت‌ها و کلیه اشخاص حقوقی مانعی ندارد و در صورت عدم تادیه، طلبکار می‌تواند به محاکم یا مراجع دیگر رجوع نموده، طلب خود را مطالبه نماید واجرائیه صادر کند.

اوراق قرضه مواد اصلاحی قانون تجارت اجازه انتشار اوراق قرضه را فقط برای شرکت‌های سهامی عام تجویز نموده و در ماده ۵۱ مقرر داشته شرکت سهامی عام می‌تواند تحت شرایط مندرج در قانون، اوراق قرضه منتشر کند.

در قانون مذبور اوراق قرضه ‌به این طریق تعریف شده است. ورقه قرضه ورقه قابل معامله‌ای است که معرّف مبلغی وام است که با بهره معینی که تمامی آن یا اجزاء آن در موعد یا مواعد معینی باید مسترد گردد. برای ورقه قرضه ممکن است علاوه بر بهره حقوق دیگری نیز شناخته شود. اجازه انتشار اوراق قرضه باید در اساسنامه شرکت قید شده باشد و الا باید به تصویب مجمع عمومی فوق العاده برسد^[۲۰۸].

تمام شرایط قراردادهای مربوط به اوراق قرضه و همچنین تصمیماتی که ممکن است برای بازپرداخت اوراق قرضه تعیین شده باشد باید قبلاً به تصویب مجمع عمومی برسد، اگر به موجب اساسنامه یا تصمیم مجمع عمومی فوق العاده به هیئت مدیره اجازه داده شود که یک یا چند بار اوراق قرضه منتشر کند مدت اجاره از دو سال متجاوز نخواهد بود. در هر بار انتشار مبلغ اسمی اوراق قرضه در صورت تجزیه باید متساوی باشد.

اوراق قرضه دو قسم است: اوراق قرضه عادی، اوراق قرضه قابل تبدیل به سهم.

الف) اوراق قرضه عادی:

تغییر عمده در اشتها یا وزن. بیمار ممکن است با کاهش یا افزایش شدید اشتها و یا کاهش یا افزایش شدید وزن روبرو شود. در سالمندان، کاهش اشتها و وزن شایع تر از افزایش آن هاست.

تغییر در الگوی خواب. بیمار ممکن است زیاد بخوابد (خواب زدگی) و یا بر عکس دچار کم خوابی گردد. در سالمندان، کم خوابی شایع تر از خواب زدگی است.

احساس بی ارزش بودن. بیمار ممکن است احساس بی ارزش بودن، سرزنش خود یا احساس فزاینده گناه نماید.

خستگی و از دست دادن انرژی.

تمرکز. بیمار ممکن است با کاهش توانایی در تفکر و تمرکز روبرو گردد. مشکلات حافظه و گیجی در سالمندان افسرده متدوال است.

افکار مربوط به مرگ. بیمار ممکن است افکارتکرار شونده ای درباره مرگ و یا حتی آرزوی مرگ داشته باشد. ممکن است به خودکشی فکر کند و یا در این مورد دست به اقدام بزند. این یک ملاحظه جدّی برای سالمندان افسرده است.

فعالیت فیزیکی یا کلامی. بیمار ممکن است بیقرار و مضطرب باشد. ممکن است دستانش را فشار دهد یا بپیچاند و نتواند آرام بنشیند. از سوی دیگر، برخی بیماران ممکن است حرکات و طرز حرف زدنشان شل و کند شود. همچنین ممکن است قبل از پاسخ دادن یا شروع به حرکت با درنگ و تأخیر روبرو باشند. ممکن است آنقدر آهسته صحبت کنند که به خوبی شنیده نشود. ممکن است بجز آن که مورد سوال مشخصی قرار گیرند حرفی نزنند یا کاملاً صامت گردند.

سالمندانی که دچار افسردگی هستند معمولاً برای درمان نزد روان شناس نمی روند بلکه این مشکل را به عنوان یک اختلال جسمی با پزشک خود مطرح می‌سازند. معمولاً چنانچه خستگی، سردرد و معده درد به درمان دارویی پاسخ ندهد مسأله را با پزشک در میان می‌گذارند و سالمندان بسیار بیشتر از جوانان چنین نشانه هایی را به پزشک گزارش می‌کنند. در بعضی موارد، توهم و هذیان نیز ممکن است پیش آید. این نشانه ها ممکن است با نشانه های زوال عقل اشتباه گرفته شوند.

روش های تشخیص افسردگی در سالمندان

بنابر گزارش انجمن ملی سلامت روان (NMHA)، تنها ۴۲ درصد سالمندان برای درمان افسردگی خود اقدام می‌کنند. از بین آن ها، بیش از ۵۵ درصد توسط پزشک عمومی درمان می‌شوند و تنها ۳ درصد از بیماران افسرده بالای ۶۵ سال به متخصص روان درمانی مراجعه می‌کنند.

این امر، مشکل زاست زیرا افسردگی در سالمندان به ندرت توسط پزشکان عمومی به درستی تشخیص داده می شود. بنابر گزارش NMHA ، میزان تشخیص صحیح افسردگی توسط پزشکان عمومی کمتر از ۵۰ درصد است. بسیاری از نشانه های متداول افسردگی در سالمندان (مثل از دست دادن انرژی، کم اشتهایی و بیخوابی) معمولاً به بیماری های جسمی دیگر در این گروه سنی نسبت داده می شود.

بسیاری از افراد، از جمله بسیاری از پزشکان، افسردگی را برای سالمندان، طبیعی یا قابل پیش‌بینی می دانند. این امر به ویژه در صورت وجود بیماری های جسمی حاد و شرایط اجتماعی خاص (مثل مرگ عزیزان) اتفاق می افتد. این اعتقاد درست نیست و غالباً باعث نادیده انگاری یا به تأخیر انداختن تشخیص و درمان می‌گردد.

مانع عمده دیگری که بر سر راه تشخیص افسردگی وجود دارد، طرز تلقی خود بیماران است. برخی از مردم عقیده دارند که مطرح ساختن مشکلات روانی و در صدد چاره جویی برآمدن برای آن ها باعث بدنامی است. پذیرش بیماری روانی برای سالمندان معمولاً سخت تر از جوانان و میانسالان است. ‌بنابرین‏ آن ها بیشتر در صدد کنار آمدن با شرایط خود بر می‌آیند.

پیش از آن که افسردگی تشخیص داده شود، پزشک معمولاً دستور انجام آزمایش های پزشکی می‌دهد تا احتمال بیماری های دیگری که نشانه های مشابهی دارند منتفی گردد. بسیاری از کسانی که نهایتاًً تشخیص افسردگی برای آنان داده شده است، نخست به پزشک خانواده یا پزشک متخصص خود مراجعه کرده‌اند زیراناراحتی خود را ناشی از مشکل جسمی می دانسته اند. در صورتی که یک متخصص سلامت روان قابلیت بیشتری برای تشخیص افسردگی دارد.

تشخیص افسردگی معمولاً با بررسی کامل سابقه پزشکی بیمار، شامل اطلاعاتی درباره ظهور، طول مدّت و نیز شدّت علایم آغاز می‌گردد. تشخیص افسردگی در بیماران سالمند ممکن است به وسیله آزمون «مقیاس افسردگی سالمندان» صورت گیرد. این آزمون شامل ۱۵سوال بله/خیر ساده است که مخصوص سالمندانی که ممکن است دچار افسردگی باشند طراحی گردیده است. متخصص سلامت روان همچنین از بیمار سوال می‌کند که آیا این علائم و نشانه ها قبلاً نیز وجود داشته یا خیر و اگر چنین بوده، چگونه درمان گردیده است. از بیمار ‌در مورد مصرف الکل و مواد مخدر، این که افکاری درباره مرگ یا خودکشی داشته و این که در بین افرادخانواده کسی دیگری سابقه افسردگی داشته نیز سوال می شود.

اگر سابقه افسردگی خانوادگی وجود داشته باشد، درمانگر سوال می‌کند چگونه درمان شده و آیا درمان مؤثر بوده است یا خیر. ارزیابی تشخیصی نیز باید انجام گیرد. این آزمایش وضعیت روانی بیمار، تعیین می‌کند که حافظه و الگوهای کلامی و فکری وی هم آسیب دیده است یا نه.

پیشگیری و درمان افسردگی

۶- تعدیل جهت اهرم

ادبیات تحقیق، ارتباط نظری بین بتا و اهرم مالی را نشان می‌دهد. به طوری که شرکت هایی که در ساختار سرمایه خود بدهی دارند در مقایسه با شرکت های بدون بدهی، ریسک سیستماتیک بالاتری دارند (قالیباف ۱۳۷۳). ‌بنابرین‏، از لحاظ نظری بین بتا به ‌عنوان شاخص اندازه گیری ریسک سیستماتیک و اهرم مالی رابطه مستقیم وجود دارد. در نتیجه بتای غیر اهرمی برآورد دقیق تری از ریسک سیستماتیک ارائه می‌دهد.

تکنیک های متعددی هستند که با بهره گرفتن از آن ها می توان بتای غیر اهرمی را محاسبه کرد. همادا (۱۹۷۲)، باومن (۱۹۷۹)، لاورن، دورینک، دیکوستر و لیبارت (۱۹۹۶) و هیل و استون (۱۹۸۰) هر کدام روش‌هایی را مطرح کرده‌اند. روش معمول مورد استفاده، مدل همادا(۱۹۷۲) است:

که در آن :

B_u : بتای غیر اهرمی

B_l : بتای اهرمی

t : نرخ مالیات

D : ارزش بازار بدهی

E : ارزش بازار حقوق صاحبان سهام

لاورن (۱۹۹۰) مدل دیگری برای محاسبه بتای غیر اهرمی به شرح زیر ارائه کرد:

که در آن :

Bu : بتای غیر اهرمی

BL :بتای اهرمی

E : ارزش بازار حقوق صاحبان سهام

V : ارزش بازار بدهی باضافه حقوق صاحبان سهام

این مدل‌ها دو مشکل عمده برای محقق ایجاد می‌کند: نخست آنکه اطلاعات مورد استفاده در تخمین این متغیرها بر اساس ارقام پایان دوره است. در حالی که استفاده از اطلاعات میانگین نتیجه بهتری به همراه خواهد داشت. دومین موضوع آن است که تعیین ارزش بازار بدهیها و حقوق صاحبان سهام بسادگی امکان پذیر نیست و معمولا از ارزش دفتری بجای آن ها استفاده می شود. مشکل ارزش دفتری در این است که بر اساس اطلاعات تاریخی به دست می‌آید و اطلاعاتی در خصوص رویدادهای آتی به دست نمی دهد. علاوه بر این، تغییرات در رویه های حسابداری و مدیریت سود قابلیت اتکا را کاهش می‌دهد.

دورینک، دیکوستر و لیبارت (۱۹۹۶) روش همادا و لاورن را برای بتای غیر اهرمی بررسی کردند. آن ها ‌به این نتیجه رسیدند که تفاوت معناداری بین دو روش مذکور وجود ندارد. ‌بنابرین‏ از لحاظ تئوری و تجربی استفاده از هر دو روش برای محاسبه بتای غیر اهرمی به منظور بهبود تخمین بتا، توجیه دارد.

۷- واریانس زمانی بتا

واریانس زمانی بتا به دلایل مختلفی نظیر تغییر در عوامل کلیدی اقتصادی، تغییر در شرایط بازار و مسایل خاص شرکت به وجود می‌آید. مفهوم ثابت بتا طی زمان، فرض اصلی مدل CAPM و مدل بازار است. هر چند تحقیقات اخیر نشان داده‌اند که ریسک سیستماتیک طی زمان ثابت نیست (فاف، هیلیروهیلر۲۰۰۰،پوپ و ورینگتون۱۹۹۶). در نتیجه تحقیقات انجام شده، سه مدل برای تعدیل واریانس زمانی بتا ارائه شده است:

۱) مدل گام تصادفی که بیان می‌کند بتای دوره جاری بهترین بر آورد از بتای دوره بعد است ،

۲) روش ضریب تصادفی که بیان می‌کند که میانگین بتا در بلند مدت را می توان بر اساس مضربی از بتای محاسبه شده بر اساس مقادیر تاریخی بیان کرد که این ضریب تصادفی است و

۳) رویکرد خود رگرسیوAutoregressive)) که بیان می‌کند تفاوت بتای جاری و میانگین بلندمدت به ارتباط میانگین بلندمدت و بتای مربوط به دوره قبل بستگی دارد.

مدلی که در سال ۱۹۹۰ توسط بالرسلو (Ballerslev) مطرح شد به شرح زیر است :

که در آن:

p_im : ضریب همبستگی بازده بازار و بازده سهم i.

S_it : انحراف معیار بازده سهم i .

S_mt : انحراف معیار بازده بازار.

۲-۴) بخش سوم: پیشینه تحقیق

۲-۴-۱- تحقیقات خارجی

گارسیا لارا و همکاران (۲۰۱۴)، با بررسی رابطه بین ویژگی های هیات مدیره و محافظه کاری دریافتند که شرکت ها با نظام راهبری شرکتی قوی از اقلام تعهدی برای آگاه سازی به موقع سرمایه گذارانشان از اخبار بد استفاده می‌کنند. آن ها یادآوری کردند که نظام راهبری شرکتی قوی نقش مهمی در استفاده از محافظه کاری برای هشدار به ذینفعان برای بررسی علل موضوع دارد.

بریمبل و هاجسون (۲۰۱۳)، به تحقیق و مطالعه درباره رابطه میان متغیرهای حسابداری و ریسک سیستماتیک، پرداختند. آن ها در تحقیق خود نشان دادند که متغیرهای بتای حسابداری، تغییرات سود، رشد، نسبت پرداخت سود، نسبت جاری، اهرم مالی، نسبت پوشش بهره و اهرم عملیاتی، بیش از ۵۷٪ تغییرات ریسک سیستماتیک را تبیین می‌کند.

نکراسو و شروف (۲۰۱۲)، اندازه گیری ریسک بنیادی را در ارزشیابی، بررسی کرده‌اند. ‌بر اساس نتایج این تحقیق، ریسک ناشی از بتای حسابداری به طور با اهمیتی به اشتباهات ارزیابی کمتری نیبت به الگوهای شاخصی مانند الگوی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (CAPM) و الگوی سه عاملی فاما و فرنچ منجر می‌گردد. به طور کلی، نتایج تحقیق مفید بودن ارقام حسابداری در تعیین ریسک ثابت می‌کند.

گینر و ریورت (۲۰۱۱)، به بررسی ریسک وابسته به داده های حسابداری در بورس مادرید، پرداختند. آن ها نتیجه گرفتند که میان هزینه حقوق صاحبان سهام و عوامل ریسک مبتنی بر حسابداری رابطه مثبتی هست به گونه ای که این متغیرها، ریسک کسب و کار اصلی، نشأت گرفته از سه نوع فعالیت شرکت (عملیاتی، تامین مالی و سرمایه گذاری) را منعکس می‌کند.

نیکلسون و کیل (۲۰۱۰)، یک مدل از اثربخشی هیات مدیره ایجاد نمودند که از ساختار سرمایه فکری برای یکپارچه نمودن تئوری های مطرح در حاکمیت شرکتی (تئوری نمایندگی، تئوری وابستگی منابع، تئوری مباشرت)، استفاده کردند. همچنین اظهار کردند که هیات مدیره برای اصلاح عملکردشان نیازمند به بررسی ساختار سرمایه فکری می‌باشند.

بیکس و همکاران (۲۰۰۹)، از اولین پژوهشگرانی بودند که به بررسی رابطه بین محافظه کاری با ویژگی های هیات مدیره پرداختند. آن ها در تحقیق خود مشاهده کردند که شرکت ها با نسبت بالای مدیران غیرموظف در ترکیب هیات مدیره، با احتمال بیشتری اقدام به شناسایی سریع تر، اخبار بد نسبت به اخبار خوب (محافظه کاری) می نمایند.

آنساه (۲۰۰۸)، رابطه بین اندازه شرکت، سودآوری، عمر شرکت، صنعت، سطح ریسک مالی و زمان بندی گزارش گری صورت های مالی در بازارهای نوظهور را مورد مطالعه قرار داد و ‌به این نتیجه رسید که عوامل مورد مطالعه از طریق تاثیر بر مدت زمان حسابرسی در زمان اعلان اخبار مربوط به سود اثر می‌گذارند. هرچه عمر شرکت بیشتر باشد براسا فرضیه منحنی های یادگیری مدت زمان گزارشگری کاهش می‌یابد.

ژی^[۱۴] (۲۰۰۷) نشان داد اقلام تعهدی غیرعادی نسبت به اقلام تعهدی عادی ثبات کمتری دارند و خود اقلام تعهدی عادی هم نسبت به جریان­های نقدی عملیاتی ثبات کمتری دارند.

فرانسیس و همکاران^[۱۵] (۲۰۰۶) شواهدی ارائه کردند که بیان­گر رابطه­ مثبت بین آثار قیمت­ گذاری الگوهای سودآوری و ریسک است.

ریچاردسون (۲۰۰۶) به بررسی رابطه­ بین فروش استقراضی سهام و ریسک پرداخت. وی ‌به این نتیجه رسید افرادی که مبادرت به فروش استقراضی سهام ‌می‌کنند از اطلاعات اقلام تعهدی ‌در مورد سود آینده استفاده چندانی نمی­کنند. افزون بر این، فروش استقراضی سهام در شرکت­های با اقلام تعهدی زیاد پر هزینه است.

چان و همکاران^[۱۶] (۲۰۰۴) رابطه­ محتوای اطلاعاتی ریسک را با بازده آینده سهام بررسی کردند و ‌به این نتیجه رسیدند که میان اقلام تعهدی و بازده آینده سهام رابطه­ منفی وجود دارد.

در این تحقیق برای گردآوری داده ها و اطلاعات از روش های کتابخانه ای ومیدانی استفاده می شود. در بخش کتابخانه ای، مبانی نظری ‌و پیشینه ی تحقیق عمدتاًً از مقالات اخذ شده از اینترنت و کتاب ها، پایان نامه ها و مجلات تخصصی فارسی و لاتین که در دسترس می‌باشند گردآوری می شود. در بخش می‌دانی نیزبا استفاده از پرسشنامه نسبت به گردآوری داده ها و اطلاعات مورد نیاز اقدام خواهد شد. ضمناً در صورت نیاز نسبت به مصاحبه با اهل فن بمنظورگردآوری داده های مورد نیاز اقدام می شود.

۱-۹ روش تجزیه و تحلیل اطلاعات :

پس از جمع‌ آوری داده های آماری، برای جمع بندی و محاسبات مورد نیاز از نرم افزار اکسل استفاده خواهد شد همچنین از نرم افزار spss و Eviews نیز برای انجام آزمون های آماری و محاسبه های مورد نیاز دیگر استفاده خواهد شد

۱-۱۰ متغیرها و واژه های کلیدی :

صندوق سرمایه گذاری : صندوق­ سرمایه ­گذاری مشترک، نهادی است که منابع مالی را از مردم جمع ­آوری نموده و در سبد متنوعی از اوراق بهادار سرمایه ­گذاری می­ کند. این صندوق‌ها با توجه به تعریف صورت گرفته در قانون بازار اوراق بهادار مصوب مجلس شورای اسلامی در آذرماه ۱۳۸۴ و به عنوان جایگزین مناسبی برای سبدهای مشاع ایجاد گردیده‌اند .(وب سایت بورس اوراق بهادار تهران )

بازده : در واقع عایدات سرمایه گذاری صندوق ، مانند سرمایه گذاری در یک سهم که می‌تواند به طور کلی دونوع بازده شامل سودهای نقدی دریافتی و عایدات سرمایه ای ناشی از افزایش قیمت سهم را برای دارنده ایجاد نماید ، نیز از همین محل ها به دست می‌آید ، از آنجا که صندوق های سرمایه گذاری مشترک ، لازم است تمامی خالص عایدات خود ( مانده درآمد کل پس از کسر هزینه ها ) را بین دارندگان واحدهای سرمایه گذاری توزیع کنند ‌بنابرین‏ , منافع حاصل از سرمایه گذاری های فروخته شده از تغییر قیمت دارایی ها و سرمایه گذاری های موجود نیز در محاسبه بازده مدنظر قرار می‌گیرد .

روش محاسبه : با بهره گرفتن از NAV تاریخی جمع‌ آوری شده از صندوق های سرمایه گذاری مشترک از ابتدای سال ۱۳۸۹تا پایان ۱۳۹۱ به شکل روزانه و فرمول زیر بازدهی ماهانه صندوق محاسبه می‌گردد .

خالص ارزش روزانه صندوق های سرمایه گذاری (NAV): عبارت است از جمع ارزش دارایی ها و اوراق بهادار منهای بدهی‌های صندوق تقسیم بر تعداد واحد هایی که نزد سرمایه گذاران است .

: بازده صندوق p در دوره t

: خالص ارزش دارایی روزانه صندوق در انتهای دوره

: خالص ارزش دارایی روزانه صندوق در ابتدای دوره

تحصیلات :در این تحقیق مدارک تحصیلی شامل تحصیلات دانشگاهی مدیران لیسانس ، فوق لیسانس و دکتری می‌باشد .

ریسک پذیری : ریسک پذیری را می توان “انجام هر گونه فعالیتی که دارای حداقل یک نتیجه مبهم و یا نامطمئن باشد” ( Yates , et al.,1994 )و یا “قبول خطر کردن یا پذیرفتن احتمال ضرر و زیان برای رسیدن به مقصود” ( لطیفی ، ۱۳۶۹ ) تعریف کرد .

سابقه کار :منظور از سابقه کار در این تحقیق تجربه حرفه ای مدیران در بازار های سرمایه می‌باشد .

مدیران کم تجربه : مدیران با تجربه کاری زیر ۵ سال

مدیران با تجربه : مدیران با تجربه کاری بین ۵ تا ۱۵ سال

مدیران با تجربه بسیار بالا : مدیران با تجربه کاری بالای ۱۵ سال

فصل دوم:

مطالعات نظری

۲-۱ مقدمه

یکی از ویژگی های حرکت به سوی توسعه اقتصادی این است که مجموعه فعالیت‌های اقتصادی بتوانند منابع پس اندازی را به جانب سرمایه گذاری های مورد نیاز اقتصاد ملی و در صورت وجود مازاد به جانب سرمایه گذاریهای مورد نیاز اقتصاد خارجی تجهیز نماید . در جامعه های توسعه نیافته درصد بزرگی از منابع پس اندازها به شیو های گوناگون هرز می رود . در این کشور ها عامه مردم وجوه پس اندازی خود را به انواع زیورآلات ، طلا و کالاهای بادوامی که می‌توانند در درازمدت جانشین پول نقد باشند تبدیل می‌کنند . در کشور ایران عادت به پس انداز پول های خارجی نیز مرسوم شده است . در هرصورت بخش بزرگی از پس اندازهای مردم به صورت مجموعه غیر مولدی در می‌آید .

به همین جهت لازم است ترتیباتی ایجاد شود که در نهایت منابع گردآوری نموده و به سوی فعالیت‌های اقتصادی بکشاند ، چنین وظیفه ای می‌تواند توسط بازار سرمایه انجام پذیرد .

اما بازارهای سرمایه از قبیل بورس اوراق بهادار بازارهای پیچیده ای هستند و ورود ‌به این بازارها نیاز به دانش کافی و مطالعات اقتصادی بسیاری دارد و تنها انگیزه ای که می‌تواند پس انداز های کوچک را به سوی بازار های سرمایه حرکت دهد بازده سرمایه گذاری بالا با ریسک پایین است .

صندوق های سرمایه گذاری یکی از بهترین نهادهای مالی هستند که از آن ها در کلیه بورس های پیشرفته دنیا در جهت تعادل و نظم در بازار اوراق بهادار با هدف افزایش کارائی و رونق سرمایه گذاری در بازارهای سرمایه استفاده می شود و نقش با اهمیتی در تجهیز منابع مالی و هدایت آن به سوی ظرفیت‌های تولید دارند در واقع فلسفه اصلی تأسيس صندوق های سرمایه گذاری جمع‌ آوری پس اندازهای کوچک و سرمایه گذاری آن ها در مجومعه متنوعی از اوراق بهادار ( سهام ، اوراق قرضه و سایر انواع اوراق بهادار ) است .

این نهاد های مالی با دراختیار داشتن مدیرانی با تجربه در سرمایه گذاری در بازار های سرمایه به عنوان واسطه ای قرار می گیرند تا سرمایه گذاری مستقیم عامه مردم را به سرمایه گذاری غیر مستقیم در بازارهای سرمایه با هدف کاهش ریسک سرمایه گذاری و افزایش بازده تبدیل نمایند و البته ‌در مقابل‌ ارائه این خدمات دستمزد دریافت می‌کنند .

جدول ۲-۱ انواع دارایی های مالی اصلی

سرمایه گذاری مستقیم

غیر قابل معامله

گواهی یا سپرده پس انداز

گواهی سپرده

حسابهای بازار پولی

اوراق قرضه پس انداز ایالات متحده

بازار پول

اوراق خزانه

گواهی سپرده قابل معامله

اوراق تجاری

دلار اروپا

توافق بازخرید اوراق بهادار

پذیرش بانک

بازار سرمایه

سود ثابت

حقوق صاحبان سهام ( سهام عادی )

سایر موارد

برگ اختیار معامله

پیمان های آتی

سرمایه گذاری غیر مستقیم

شرکت‌های سرمایه گذاری

با سرمایه باز

-صندوق مشترک بازار پول

-صندوق مشترک سرمایه گذاری

با سرمایه ثابت

اوراق مشارکت در منافع صندوق مشترک سرمایه گذاری

۲-۲ تعریف صندوق های سرمایه گذاری

درقانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران ( ماده ۱بند۲۰) صندوق های سرمایه گذاری به شرح زیر تعریف شده اند :

“نهادی هالی مالی هستند که فعالیت اصلی آن ها سرمایه گذاری در اوراق بهادار می‌باشد و مالکان آن به ، نسبت سرمایه گذاری خود در سود و زیان صندوق شریکند ( مجلس شورای اسلامی ، ۱۳۸۳ ماده ۱ بند ۲۰ )